U nas i z Homerem jest wszystko ok, jak na agenta przystało dzielnie wkroczył w 3 m-c :-). Nadal grzecznie się zachowuje (z małymi wybrykami od czasu do czasu ;)), więc nie mamy z nim problemu i z jego wychowaniem. Ale żeby był jeszcze lepszy ;) to rozpoczęliśmy szkolenie Homerka.
Szkolimy (jego) się metodą pozytywnych wzmocnień i przy pomocy klikiera - brzmi tak poważnie i mądrze, ale szkolenie naprawdę jest super. Jest to szkolenie przeznaczone dla szczeniaków, a i tak nasz Homerek jest najmłodszym uczestnikiem. Natomiast mimo naszych obaw, dobrze sobie radzi, potrafi się skupić i prawidłowo reagować na komendy. Dla nas to zabawa, mamy nadzieję że dla niego też, a zakończy się ona sukcesem i Homerek wyrośnie na super grzecznego pieska :)))

Rozpoczęliśmy także spacery. Nie ma problemu z załatwianiem się na dworze, chociaż maty nadal są w obiegu bo dopiero rozpoczęliśmy "zewnętrzną" naukę czystości. Poznajemy sąsiadów, właścicieli innych psów. Homerek jest podziwiany i czochrany ... oczywiście mylony z labradorem ;) Sam pała radością do każdej napotkanej osoby i nie omieszka z każdym przechodniem przywitać się (nie zawsze z wzajemnością niestety).

Kolejne, tym razem rewanżowe spotkanie z braciszkiem Moro zaliczone. Jak zwykle było to psie szaleństwo :) z fruwającą wykładziną i wodą na ścianach ;))), nie obyło się bez rozlewu braterskiej krwi ;), ale na koniec chłopaki w spokoju i w kolejce ładnie prosiły o smaczki :)

[...] Nie chcę zapeszać ale nasz Homerek jest CUDOWNY !!! Zdecydowanie wyjątkowy "egzemplarz" trafił się Gabi :-))))
Ja oczywiscie całą noc z nerwów nie spałam :-) W ogóle nie miałam ochoty iść do pracy. Marudziłam mężowi, że teraz to taka "chałupnicza praca" mi się marzy ;). Poszliśmy wszyscy spać już o 22.00 (jak na nas to jeszcze południe :-)) ale nie wiedzieliśmy jak to będzie rano, więc woleliśmy być wyspani. Homcio jak zasnął z nami ok. 22.00 tak z wielką niechęcią obudził się o 6.15 :-) no bo jak już Pani wstała, to ja też. W nocy żadnej pobudki nie było, nawet na siku, a za to rano na pieluszce ogromnaaaa kałuża :-)

Pobawiliśmy się razem z pół godzinki (nasz Homerek to śpioch, więc nie za bardzo mu się chciało), ziewał, przeciągał się - ale jak Pani chciała i zmuszała ;) no to się bawił. Bez problemu dał się Pani ubrać i podmalować ;) ale jak Pan wstał o 7.00 (temu to dobrze) to udało się Homerkowi pacnąć Pana slipki i choduuuu do legowiska :-))))

Na do widzenia nie było żadnych "łzawiących pożegnań", chociaż obojgu nam nie bylo łatwo (tzn. mnie i mężowi :-)), dostał kawałeczek piętki z chleba (mam nadzieję, że mu nie zaszkodzi, a na pewno smakowało bo od razu zaczął międlić ze smakiem), dla przyjemności zostawiliśmy mu włączone radio, ulubione zabawki, skarpetkę Pani :-) i spodenki Pana :-)
W pracy ciężko, myślenie jak tam nasze maleństwo sobie radzi. Nawet taki twardziel jak Rysiek przeżywał i zastanawiał się jak mu jest :-).

Dobrze, że czas szybko zleciał i jak nigdy jeszcze dosłownie "biegiem" wracałam do domu !
A tam już radość pełną mordką, łapkami i całym psim ciałkiem ;-) Oczywiście największa euforia radości trafiła się mężowi bo to on pierwszy wrócił, ale i ja nie zostałam poskąpiona czułego powitania :-)

Na dzień dobry zaskoczenie ! Nic nie obgryzione, nic nie uszkodzone. Siku i ..... kupki !!!! na pieluchach :-))))))) Jedynie w legowisku galimatias i mama dalmatyńczykowa w dziwnym miejscu się znalazła :-)
Jeżeli kolejne dni też takie będą, to chyba będziemy naszą psinę wychwalać pod niebiosa :-)))

Oczywiście już były telefony od "babć" jak nasz "synuś" przetrwał rozłąkę ;), a jeszcze dodam, że odkąd Homerek jest z nami to mąż, zapalony komputerowiec "prawie" o komputerze zapomniał ! Hurraaa

[...]

[...] Zobaczymy jak potoczą się kolejne dni, o ktorych nie omieszkam poinformować. W załączeniu Homerek w Sylwestra, który tak a propos odbył się bez strachu przed strzelającymi petardami (jedno zdjęcie w czapeczce sylwestrowej uchowało się pt. "jestem tu chyba za karę ;)), pozostałe śmieszne ale ciemne powychodziły niestety)

Homerzysko nasze kochane został dzisiaj sam najpierw na godzinkę, a za jakieś 3 godzinki na kolejne samotne pół godziny i ............. prawdopodobnie obyło się bez jęków, szczekania czy ujadania :-))))))))))))))))))

Przyznam się, że z sercem w gardle podchodziłam do bloku, już 50 m wczesniej nadsłuchiwałam znajomych dżwięków, ale nic - cisza. Po wejściu do mieszkania wstał rozespany, dostał kawałeczek kurczaka, którego wszamał w ułamku sekundy i już było cacy. Przy drugiej próbie już siedział przy drzwiach i czekał .... na kurczaczka. Ale mądre psisko z tego naszego Homcia i cwaniaczkowate ;). Oby tak dalej. Mam nadzieję, że już wie, że nie zostawiamy go tylko wracamy i będzie dobrze.

Dziękujemy za porady w/s fajerwerków, będziemy je stosować.

Jeszcze ku pochawłom naszego psiunia to dopiszę, że w trakcie naszego jedzenia grzecznie siedzi, robi maślane oczęta i obserwuje nas :-) Zdarzy się jakiś jęk ale już wie, że nic nie wskura. Państwo mają pierwszeństwo w jedzeniu, a poza tym nie ma ochłapków ze stołu. Z dnia na dzień zachwyca nas swoim mądrym zachowaniem, oby tylko z tymi kupkami się poprawiło to będzie idealny :-))))

W załączeniu najgorętsze zdjęcia, jak z żalu, że nic nie spadło ze stołu psinka-Homerzynka padła pod stołem :-)

oj ciężko z tym pozostawaniem w samotności :-(
Niestety mój chłopczyk jest uzależniony od "mamuni" :-), chodzi za mną krok w krok ... nawet do toalety czy łazienki ! Chociaż spokojnie bawi się np. sam w sypialni czy na przedpokoju, ale wtedy pewnie gdzieś tam ma mnie kątem oka na widoku.
Dzisiaj była 15 minutowa akcja drapania i skakania po drzwiach przy akompaniamencie szczekania z ujadaniem :( Ja jak na mamunie przystało rozdzierałam się w środku w żalu, Rysiek był twardy. Jak się uspokoił (pewnie trafiłam w 3 sekundową przerwę ;-)) dostał przysmak ale nie sądzę aby to kojarzył z zostawaniem. Jutro będzie "ostrzej". Mąż do pracy, a ja zamierzam wyskoczyć na zakupy i aż się boję. Sąsiedzi są ostrzeżeni i z góry przeproszeni :-) Lecz naszego Homera to słychać już z parkingu :(
Chyba za to dzisiejsze zostawanie w samotności obraził się na nas i totalnie lekceważył pieluszki - siku było ale kilka cm od pieluch :-) A co tam ja im pokaże :-)
Mamy już pierwszą dewastację: obgryziony róg narożnika. Żalu na szczęście nie ma bo chciałam się go pozbyć ;-) Poza tym jest w miarę spokojnie, stara się robić wybryki, na szczęście hasło "nie wolno" działa. Nie wybrzydza z jedzeniem, karma mu smakuje, a jak zostanie pokapana kefirkiem ... mniammm ... niebo w gębie :-)))
Właśnie "maminy cyc" przebudził się, wyczaił że nie ma Pani w sypialni więc zaczął szukać. Ale grzecznie przez Pana zaprowadzony położył się i zasnął ...
Przytulańcem i pieszczochem jest niesamowitym!
Jak chce się przytulić to drapie w kolana abym usiadła na podłodze, wchodzi na kolanka, wtula mordeczkę pod pachę albo na ramionko, da buziaka ;) i zasypia .... Czasami tylko tak chce sobie przytulony poleżeć. Kokosi się jak dziecko, gorąco mu ale nie zejdzie. I jak nie kochać takiego wtulaczka :-) Ciekawe czy jak będzie ważył 30 kg więcej to też będzie na kolanka wchodził ? :-)))
Ostatnio nie chwaliliśmy się ale Homerek uwielbia szczotkowanie. Widząc szczotkę grzecznie siada i bez problemu poddaje się pielęgnacji.
Jeżeli chodzi o pożeranie dziwnych rzeczy to Homerkowe konto (ku naszemu przerażeniu) powiększyło się o kawałeczek plastikowej łyżeczki - w związku z tym była "akcja kupa" :-) - czyli obserwacje wydalającej się łyżeczki :-)
Wczoraj rówież było ważenie i nasz chłopczyk waży już +/- 7,5 kg !!! :-)

Braciszek Moro odezwał się do nas, a raczej jego Pani Kasia :-) Utrzymujemy kontakt mailowy i przymierzamy się do "braciszkowego spotkania" :-))) Ojojoj ale wtedy będzie się działo. Oczywiście wszystko udokumentujemy w postaci zdjęć i zdamy relację.

Proszę trzymać kciuki za jutrzejszą wielką próbę "samodzielności" Homera.
Pozdrawiamy serdecznie i podsyłamy nowe fotki Homerka (na stronce też już są powrzucane różności)

Witamy świątecznie :-)

Homerek zapadł w sen, więc jest chwila spokoju żeby zdać relację z pierwszych dni i przyswajania naszego malucha w nowym, "człowieczym" stadzie :-)
Pierwsza noc, jak już informowaliśmy do najłatwiejszych nie należała, jednak następna i kolejne przebiegają bez problemu ... uff ... i oby tak dalej. Nasz chłopczyk "pada na pyszczek" ok. godz. 23.00 i mocnym snem przesypia nawet do 6.00 :-))), a że Pańcia i Pan Homerka to śpiochy ;) to i psiunia po wygłaskaniu oraz wtuleniu w "pluszową, zastępczą mamę" robi drzemkę na kolejne 1,5 h.
Mieszkanie jest już obwąchane i prawie w całości poznane, wszelkie kąty, meble i przedmioty są oswojone. Sypialna to azyl, gdzie spędza z nami noc, a zarazem ma tam swoje legowisko, które bynajmniej nie służy do spania, a do gromadzenia "łupów" tj. rolka po papierze, pogryzione pudełko, kawałek wykładziny, szeleszczący papierek, ewentualnie mały miś :-).
Hmm ... do czyścioszków Homer raczej nie należy ;-) Aczkolwiek bardzo się stara trafiać na pieluszki ku naszej wielkiej radości i uciesze.
A wtedy pochwałom i głaskaniom nie ma końca.
Z jedzonkiem też nie ma co narzekać - a nawet mały cwaniaczek robi się z tego naszego Homcia. No bo po co ma się męczyć i wsadzać pyszczunio do miski, jak może pacnąć łapką i ząbkami miskę, a wtedy leżąc (stanie czy siedzenie jest przecież takie męczące) można jeść rozsypaną karmę po podłodze :-)
Charakterek też swój ma, który szczególnie ujawnia się podczas naszych posiłków. Kuchnia działa na niego jak magnes. Wtedy pokazuje, że ma głos, że potrafi sobie szczeknąć i to nie byle jak. Ale zdecydowanie nie reagujemy.

Pierwszą w życiu Wigilię Homer ma zaliczoną i to w podwójnym wydaniu :-)
Jak przystało na grzecznego chłopca - dobrze się zachowywał, bez problemu złapał kontakt z "ciociami i wujkami" :-) A i babcie nie miały pretensji do kupki czy siku na wyczyszczonych, świątecznie dywanach :-) czy do poobgryzanych, choinkowych łańcuchów :-)
Jednym słowem oczarował rodzinkę !

A nam miękną serducha jak z miłością w oczkach się przytula, kładzie na nogach, podgryzie uszko czy z ufnością wtuli mordeczkę :-)
Homer to nasz "złocisty skarb na końcu tęczy" ...

Pozdrawiamy serdecznie, w załączeniu pierwsze zdjęcia "naszej gwiazdy" :-)
Angelika, Rysiek i Homerek