Zamiast zawitać do schroniska na Szyndzielni, radosne i szczęśliwe pomknęłyśmy
w kierunku oddalonego o około godzinkę schroniska Klimczok. Jak szalałyśmy i wariowałyśmy te zdjęcia wam pokażą.

Czy na wyprawie można się nudzić? Chyba tylko na własne życzenie...
Zbieranie chrustu to świetna zabawa, zwłaszcza, że część z niego rzucali nam dwunożni.

 

Kolejna zabawa to skoki wzwyż.
Zawody nie rozstrzygnięte, ale muszę przyznać, że Emi była troszkę skoczniejsza...

Poznałyśmy też uroki zmiennej górskiej aury.
W drodze powrotnej złapało nas letnie oberwanie chmurki.
Nasze ludki nie mogły wyjść z podziwu. Otóż podczas ulewy szłyśmy posłusznie obok nogi i to bez komendy, bez smyczy - dziwne prawda? :-)

Przed nami pozostał tylko zjazd kolejką linową i powrót do stalowego rumaka.
Na zdjęciach poniżej, dwie mokre kury w oczekiwaniu i już w środku żółtej "budy".
Widok z budy był mało wyrazisty - po prostu rozpoczął się proces odparowywania.